Als ik hele mooie strengen wol tegen kom ben ik niet meer te houden. Eerst kijken van een afstand en de kleuren op me in laten werken. Daarna heel voorzichtig voelen en een streng oppakken. Deze strengen wol voelde zo zacht aan en het waren zulke mooie kleuren dat ik de verleiding niet kon weerstaan. Wat ben ik dan blij dat ik voor een marktkraampje aan het breien ben. Daar moet tenslotte wat op komen te liggen, het liefst hele mooie spullen en die mag ik dan kopen.
Dit garen is van Manos del Uruguay en is Fair Trade. De strengen zijn met de hand gesponnen en geverfd, er hangt een kaartje aan met de naam van de vrouw die het heeft gemaakt.
Deze strengen zijn van 60% baby alpaca en 40% pima katoen. Echt een luxueus garen zou je kunnen zeggen.
En dan komt het moeilijke gedeelte: wat ga ik ervan maken? Gelukkig had ik een tijdje geleden een leuke sjaal voorbij zien komen op de blog van Jellina-creations. Ze had een sjaal gemaakt met heel veel ruitjes en noemde die de Venstersjaal. Haar versie was van lace garen vandaar dat de mijne een stukje grover is. Ik ben zelf zeer tevreden over het eindresultaat. Doordat het garen zo snel van kleur veranderd komt het vaak precies zo uit dat elk stokje zijn eigen kleur heeft. Een leuk effect voor een garen met zoveel kleuren.
Wat ik met de andere strengen ga doen weet ik nog niet. Misschien laat ik ze nog een jaartje liggen zodat ik ze af en toe op kan pakken en kan strelen. In ieder geval nog maar even niet aan denken dat ik ze ooit moet gaan verkopen.
Tot slot nog even voor degene die de blog in de mail ontvangen: ik zag dat de mail er nogal ongezellig uitziet, terwijl mijn blog juist zo leuk is. Als je in de mail klikt op de titel van de tekst – in dit geval dus ‘Sjaal van Fair Trade garen’ – dan ga je alsnog naar mijn blog toe en dat leest net iets leuker.
0 reacties:
Een reactie posten