Zomersjaal

 

De zomeravonden zijn hier in Zweden wat koeler dan in Nederland. Een sjaal kan dan echt wel lekker zijn. Niet eentje van dikke wol maar van een luchtig katoennetje. Deze sjaal voldoet daar wel aan. Gemaakt van een mengeling van katoen en acryl, ideaal dus voor de zomer.

Het was een heerlijk patroon om te haken, niet te saai en niet te ingewikkeld. In eerste instantie was ik zo enthousiast dat ik dacht dat ik wel gelijk zeven sjaals achter elkaar zou willen haken. Maar nu de sjaal af is wil ik dat niet meer. Ik heb nog een aantal bollen van dit garen in een andere kleur en ga toch liever op zoek naar een ander patroon. Ik ben namelijk niet wild enthousiast over het eindresultaat. Hopelijk iemand anders wel want het zou toch wel erg leuk zijn als hij verkocht wordt.

 

 

Pannenlappen

 

Het is al weer een tijdje geleden dat deze pannenlappen gemaakt zijn. Met dank aan mijn moeder, die was een weekje bij ons en wilde eigenlijk wel wat mee haken. Het lukte haar net niet om de rand te haken en zoals dat vaker gaat met klusjes – het bleef liggen.

Binnenkort komt mijn moeder weer en ik vond dat ik dan toch wel even dat randje er aan had kunnen zetten. Zoals je kunt zien is dat gelukt en ik ben zeer tevreden.

Deze pannenlappen komen uit het boekje Hippe Haakwerkjes. Een cadeautje dat ik kreeg voordat ik naar Zweden vertrok. En wat denk je? Kom ik in de bibliotheek hier – staat dat boekje gewoon tussen alle andere boeken. Blijkt het een Zweeds boek te zijn dat vertaald is naar het Nederlands. Leuk toch?

De pannenlappen zijn lekker groot, namelijk 24 x 24 cm. Ze zijn dubbel (dus eerst twee lappen gemaakt en daarna met de rand aan elkaar gehaakt) en hierdoor zeer geschikt voor heel warme pannen. Het is dat we al vier paar pannenlappen hebben anders zou ik ze zelf houden. Maar mocht je nog op zoek zijn naar een goed stel dan is dit zeker een aanrader.

 

Bröllopssjal

Een maand of drie geleden kreeg ik het verzoek om een sjaal te haken die gedragen kon worden tijdens een bruiloft. De jurk was nog niet gekocht, maar de wensen waren duidelijk. Het zou een open jurk worden en daarbij graag een roomwitte sjaal die je om kan slaan tijdens een kerkdienst.
Samen hebben we gezocht naar een mooi patroon en een mooi garen. Na lang zoeken kwamen we dit patroon tegen en we waren allebei op slag verliefd. Ik heb garen besteld en ben gelijk aan de slag gegaan zodra het binnen was.

Eerlijk gezegd zag ik er wel een beetje tegenop. Haken met een deadline is toch wel anders. En haken voor een opdracht is ook anders. Spannender. Lastiger.

Uiteindelijk heb ik er precies twee maanden over gedaan. Het was een megaklus. Zodra het kon pakte ik mijn haakwerk op om een toertje te doen. Het was een priegelwerkje dus ik kon het ook niet zo gemakkelijk lang achter elkaar doen. Echt ontelbare uren zitten er in deze sjaal. Maar het resultaat is prachtig en het werk meer dan waard. En gelukkig ruim op tijd klaar.

De sjaal is 50 cm breed en 180 cm lang, gemaakt van garen dat bestaat uit 70% alpaca en 30% zijde en weegt slechts 135 gram. Het patroon is te koop op Ravelry en heet Alpine Frost Scarf.

Inmiddels is er een jurk gekocht voor de bruiloft. En de sjaal kleurt er helemaal niet mooi bij. Dus helaas niet geschikt voor de bruiloft, maar ze zal er ongetwijfeld mee gaan pronken bij andere gelegenheden.

 

 

 

Omslagdoek van kant

Deze prachtige sjaal is op de breimachine gemaakt door Martin. De sjaal is gemaakt van superfijn garen. Zit op een gemiddeld bolletje katoen van 50 gram zo’n 125 meter, op een bolletje van dit garen zit 400 meter. Heel dun draadje dus. Het is voor 70% baby alpaca en voor 30% zijde, voelt heerlijk zacht en luxe aan.

Op een breimachine kun je werken met ponskaarten, vergelijkbaar met zo’n draairol van een straatorgel. Lekker makkelijk voor als je een patroontje in je breiwerk wilt. Deze sjaal is zonder ponskaart gemaakt maar aan de hand van een getekend patroon. Martin heeft na elke toer telkens alle naalden in een andere positie gebracht om dit patroon te kunnen breien. Een flinke klus dus. Na elke toer controleerde hij of er geen steek gevallen was. Hoe groter de sjaal werd des te spannender werd het. We moesten er niet aan denken dat er op het laatst nog een steek zou vallen. Met dit ingebreide patroon zou dat kunnen betekenen dat hij opnieuw moest beginnen. Sommige gevallen steken zijn natuurlijk wel op te halen, al is dat een vreselijke priegelklus. Sowieso was het natuurlijk leuk toen hij af was, maar het was ook een opluchting dat het allemaal goed was gegaan.

De breimachine is natuurlijk niet zo breed als de bovenkant van de sjaal, daarom is de sjaal in twee helften gebreid en daarna met de hand aan elkaar genaaid. En inmiddels is Martin zich aan het voorbereiden op een nieuwe sjaal. Hij heeft helemaal de smaak te pakken.

 

Sjaal van Fair Trade garen

Als ik hele mooie strengen wol tegen kom ben ik niet meer te houden. Eerst kijken van een afstand en de kleuren op me in laten werken. Daarna heel voorzichtig voelen en een streng oppakken. Deze strengen wol voelde zo zacht aan en het waren zulke mooie kleuren dat ik de verleiding niet kon weerstaan. Wat ben ik dan blij dat ik voor een marktkraampje aan het breien ben. Daar moet tenslotte wat op komen te liggen, het liefst hele mooie spullen en die mag ik dan kopen.

Dit garen is van Manos del Uruguay en is Fair Trade. De strengen zijn met de hand gesponnen en geverfd, er hangt een kaartje aan met de naam van de vrouw die het heeft gemaakt.

Deze strengen zijn van 60% baby alpaca en 40% pima katoen. Echt een luxueus garen zou je kunnen zeggen.

En dan komt het moeilijke gedeelte: wat ga ik ervan maken? Gelukkig had ik een tijdje geleden een leuke sjaal voorbij zien komen op de blog van Jellina-creations. Ze had een sjaal gemaakt met heel veel ruitjes en noemde die de Venstersjaal. Haar versie was van lace garen vandaar dat de mijne een stukje grover is. Ik ben zelf zeer tevreden over het eindresultaat. Doordat het garen zo snel van kleur veranderd komt het vaak precies zo uit dat elk stokje zijn eigen kleur heeft. Een leuk effect voor een garen met zoveel kleuren.

Wat ik met de andere strengen ga doen weet ik nog niet. Misschien laat ik ze nog een jaartje liggen zodat ik ze af en toe op kan pakken en kan strelen. In ieder geval nog maar even niet aan denken dat ik ze ooit moet gaan verkopen.

Tot slot nog even voor degene die de blog in de mail ontvangen: ik zag dat de mail er nogal ongezellig uitziet, terwijl mijn blog juist zo leuk is. Als je in de mail klikt op de titel van de tekst – in dit geval dus ‘Sjaal van Fair Trade garen’ – dan ga je alsnog naar mijn blog toe en dat leest net iets leuker.  

 

 

Sjaal in patentsteek

 

Tadaa, hierbij presenteer ik de eerste gebreide sjaal! Eindelijk, want de sjaals die tot nu toe voorbij kwamen waren allemaal gehaakt. Dit is een sjaal in de patentsteek gebreid. En mocht je denken wat ziet die er ontzettend mooi uit dan kan dat kloppen, hij is ook echt heel mooi. Sowieso is de wol erg mooi, namelijk 100% baby merino, maar hij is ook erg mooi gebreid. Op de breimachine. Door Martin. Denk niet dat het een fluitje van een cent is dat breien op de breimachine. Uren is hij bezig geweest, met de computer ernaast, om met behulp van YouTube filmpjes te leren breien. Ontelbare proeflapjes gebreid en ontelbare keren zitten zuchten. Maar na lang ploeteren is het dus uiteindelijk gelukt om deze mooie sjaal te maken.

 

Helaas zal het bij deze ene sjaal blijven. Het lijkt te veel op een sjaal die je bij de H&M koopt. Nou hebben we hier in de wijde omtrek geen H&M, maar toch. Op een markt mag het wel meer lijken op een handgemaakte sjaal. Voor Martin een nieuwe uitdaging, hij gaat zich nu verdiepen in het breien van dunne kanten sjaals. En ik blijf me voorlopig bezighouden met haken.

 

 

Sjaal van Zweedse wol

 

Een tas vol wol van een Zweeds schaap, gesponnen en met de hand geverfd door een Zweedse mevrouw. Het voelde alsof ik een tas met goud cadeau kreeg. Prachtige kleuren in één streng, geverfd met natuurlijke materialen. Ik kon niet wachten om er mee aan de slag te gaan en heb de mooiste streng als eerste gepakt. Maar er zat natuurlijk niet zo’n mooie wikkel omheen waarop staat hoeveel meter het is en welke haaknaald ik het beste kan gebruiken. Dus was het eigenlijk onmogelijk om een bestaand patroon te gebruiken. Daarom heb ik een boek uit de bibliotheek gehaald, een Zweeds boek natuurlijk, vol met verschillende haaksteken. Super handig, zo heb ik helemaal geen voorbeeld of patroon nodig, gewoon lekker zelf aan de gang gaan is wel zo leuk.

Ik heb de sjaal in de lengte gehaakt zodat ik zeker wist dat die lang genoeg zou worden. De breedte vond ik wat minder belangrijk, dat past altijd wel. Uiteindelijk is hij 190 cm lang geworden en 35 cm breed.

Het resultaat is erg mooi geworden, vind ik dus. Maar of ik hem kan verkopen is nog wel de grote vraag. Niet omdat ik hem zelf wil houden, juist niet. Want zo zacht als tie er uit ziet zo prikkelig is die. Niet zo lekker om hem om je nek te slaan. Nou ja, dan is het hopelijk een blikvanger voor mijn kraampje en trekt het mensen aan die een andere sjaal kopen, ook goed.